ژئوتکستایل

تست ژئوتکستایل

ژئوتکستایل الیاف نفوذپذیری می باشد که برای جدایی و تقویت بافت خاک در بخشهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. ژئوتکستایل با اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع از پارچه ها برای بررسی قابلیت های منسوجات مفید برای جاده ها و بزرگراه ها مفید است. ژئوتکستایل برای اثبات استحکام مورد تستهای مختلفی قرار می گیرد. برخی از آزمایش‌ها مانند آزمایش برشی مستقیم، خواص خزش فشاری، رفتار خزشی کششی و گسیختگی خزشی، مقاومت در برابر سوراخ شدن (تست افت مخروطی)، استحکام پارگی ذوزنقه‌ای، استحکام کششی با چنگ زدن و موارد دیگر جزو تستهایی می باشد که بر روی ژئوتکستایل انجام می گردد. برای ارزیابی این رفتارها و خواص برای ژئوتکستایل، از ابزارهای مختلفی برای آزمایش این اهداف استفاده می کنیم. در صورتی که می خواهید تست ژئوتکستایل را انجام دهید، باید فردی متخصص را به کارگیرید تا کیفیت ژئوتکستایل را از طریق دستگاه تست کشش، تست مواد و تست اصطکاک مطابق با محل اجرا و کاربردها بررسی کند. عمومی‌ترین آزمایش‌ها «آزمایش مقاومت در برابر سوراخ شدن» و «تست چنگ زدن به کشش» هستند. در زیر چند آزمایش برای اطمینان از استحکام ژئوتکستایل وجود دارد. یک آزمایش جزئی دیگر و همچنین بررسی مجدد پیشرفت کیفی در استفاده از آزمون‌های فوق مهم است.

تست استحکام کششی

تست مقاومت در برابر سوراخ شدن یا تست سوراخ شدن ژئوتکستایل

تست اشک ژئوسنتتیک

تست نوار پهن ژئوتکستایل

تست مقاومت درز ژئوتکستایل

راهنمای نصب ژئوتکستایل:

قبل از نصب ژئوتکستایل برای تثبیت جاده ها، بهتر است با راهسازی و تفاوت آسفالت بتنی با آسفالت قیر و ساختار ژئوتکستایل در ساخت راه ها بیشتر آشنا شوید، باید به عواملی مانند نفوذ آب، آب های زیرزمینی، کانال ها و زیرساخت های زیر جاده، دمای محیط و انقباض و انبساط آسفالت در فصول مختلف و غیره.توجه کرد. نصب ژئوتکستایل در حفاظت سواحل، ایزوله تونل، سدسازی، حفاظت از ژئوممبران در مکان هایی که از ژئوممبران استفاده می شود و در راه سازی که موضوع ماست یکی از مهمترین موارد استفاده از این پارچه ها و الیاف می باشد. ژئوتکستایل ها به دلیل پلیمری بودن در خاک تجزیه نمی شوند و از آنجایی که قابلیت محافظت، شکافتن، فیلتر کردن، تقویت یا تخلیه را دارند، می توان از آنها برای کارهای مختلف راه سازی از جمله بهبود عملکرد پوشش و افزایش سودمندی استفاده کرد. عمر آسفالت و جاده و استفاده از این پارچه حداقل 30 درصد از حجم ارتفاع آسفالت می کاهد.

مکانیسم فیلتراسیون ژئوتکستایل:

برای فیلتر کردن درشت از شن یا در زهکشی و هدایت آب استفاده می شود. هر نوع ژئوتکستایل عملکرد فیلتراسیون مورد نظر را انجام نمی دهد. یک پارچه موثر باید دارای تعداد زیادی دهانه با اندازه ثابت بافته شده در پارچه باشد. اکثر ژئوتکستایل های نبافته این استاندارد را دارند. پارچه فیلتر نباید ذرات را در داخل منافذ به دام بیندازد و در حین تخلیه تخلخل تحت بار تغییر نکند. برای طراحی مناسب سیستم زهکشی، شرایط محلی مانند مشخصات خاک، بارهای خارجی وارد شده به سیستم (استاتیکی یا دینامیکی) و شرایط هیدرولیکی حاکم باید ارزیابی شود.

مکانیزم جداسازی ژئوتکستایل:

نصب ژئوتکستایل به عنوان پارچه جداکننده مانعی برای جداسازی سطح و لایه زیرلایه است.

تقویت اثر ژئوتکستایل و حفاظت از آسفالت:

از آنجایی که ژئوتکستایل دارای استحکام کششی قابل توجهی است، می توان از لایه های ژئوتکستایل برای تقویت آسفالت و انعطاف پذیری بیشتر جاده و ایجاد حداقل ترک خوردگی استفاده کرد.

مراحل نصب ژئوتکستایل برای تثبیت جاده

روش نصب ژئوتکستایل و ژئوسنتتیک برای تثبیت معابر با قیر یا آسفالت بتنی کمی متفاوت است اما به طور کلی روش اجرا شامل مراحل زیر می باشد:

آماده سازی سطح

مواد تشکیل دهنده سازه راه

شرایط و توزیع Tack Coat

نصب ژئوتکستایل

سفت کردن پارچه ژئوتکستایل

آسفالت نهایی

1. آماده سازی سطح

برای بهبود کیفیت و عمر طولانی تر جاده ها، قبل از پخش ژئوتکستایل، سطح باید تا حد امکان صاف و عاری از سنگدانه ها و آلاینده هایی مانند روغن و آب باشد. ترک و درزهای بیش از 5 میلی متر عرض باید با قیر پر شود. حفره ها و ترک های بزرگتر باید با مخلوط آسفالت گرم یا سرد مناسب پر شوند.

2. مواد تشکیل دهنده سازه راه

خاک سطحی برداشته شده و بستر فشرده می شود. سپس 600 میلی متر خاکریزی با استفاده از مصالح بومی انجام می شود. فشرده سازی تا ارتفاع 150 میلی متر انجام می شود.

آستر پیشنهادی: بیشتر پرایمرهای مناسب مورد استفاده قیر عیار 170 با برش 10 تا 20 درصد می باشد.

اجرای آستر: پرایمر مستقیماً بر روی خاکریز متراکم اعمال می شود که توسط واحدهای پخش معمولی انجام می شود.

3. شرایط و توزیع Tack Coat

تک لایه (آسفالت روکش دار) مایع داغی است که برای اشباع ژئوتکستایل برای عایق رطوبتی و چسباندن آن به روکش قدیمی استفاده می شود. تجربه نشان داده است که بهترین اتصال با استفاده از یک کلاس روکش قیر درجه 170 حاصل می شود. قیر خالص به سرعت استحکام پیوند را افزایش می دهد و به ژئوتکستایل اجازه می دهد تا به سرعت در محل نصب ژئوتکستایل قرار گیرد.

حجم مورد نیاز تک لایه: حجم زیاد یا ناکافی تک لایه می تواند باعث جابجایی یا لمینیت روکش جدید شود. مواد تک لایه باید حدود 5 تا 7 سانتی متر بیشتر از لبه های ژئوتکستایل گسترش یابد. کت تک باید بین همه همپوشانی ها قرار گیرد. بسته به ناهمواری راه، تخلخل روسازی قدیمی، استفاده یا عدم اعمال لایه تسطیح و میزان جذب قیر ژئوتکستایل، بین / 9. حداکثر 1.2 لیتر در متر مربع تک لایه مورد نیاز است. ژئوتکستایل را اشباع کنید و به سطح پوشش قدیمی متصل کنید.

دمای تک لایه: دمای مجاز برای یک روکش بین 143 تا 162 درجه سانتیگراد (دمای مناسب برای آسفالت ریزی) می باشد. دمای هوا باید بالای 10 درجه سانتیگراد باشد تا عملکرد یک لایه خوب باشد.

پخش تک لایه: توجه داشته باشید که در صورت استفاده از آسفالت، در صورت بارندگی روی ژئوتکستایل قبل از آسفالت گذاری، باید اجازه داد تا ژئوتکستایل کاملا خشک شود. ضمناً حداقل تراکم روسازی آسفالتی نباید کمتر از 4 سانتی متر باشد. با رعایت موارد فوق ابتدا لایه بایندر و سپس لایه رویی نصب می شود. مناسب ترین مقدار تک لایه بین 0.9 تا 1.4 لیتر در هر متر مربع قیر متغیر است که بستگی به وضعیت جاده موجود و نوع ژئوتکستایل انتخابی دارد. هنگام نصب ژئوتکستایل، اگر ژئوتکستایل سنگین تری انتخاب شود، باید تک لایه بیشتری روی آن اعمال شود. تک لایه باید توسط یک کامیون پخش کالیبره شده پخش شود و دستگاه باید تک لایه را 150 میلی متر بیشتر از ژئوتکستایل پخش کند. پس از نصب ژئوتکستایل با پوششی از قیر کلاس 170 روی ژئوتکستایل پاشیده می شود. این فرآیند را می توان با یک غلتک برای صاف کردن کامل کرد. در صورت نیاز به عایق کاری مجدد، لایه ای از قیر کلاس 170 مجددا اعمال می شود و با تسطیح ادامه می یابد. حداقل ضخامت روسازی آسفالتی متراکم نباید کمتر از 4 سانتی متر باشد. با رعایت موارد فوق ابتدا لایه بایندر و سپس لایه رویی نصب می شود.

4. نصب ژئوتکستایل

نصب ژئوتکستایل آسان و راحت است، برای پروژه های کمتر از 200 متر مربع، ژئوتکستایل را می توان با دست، ابزار اولیه و دم دستی پخش کرد. برای پروژه های بزرگ، یک رول پخش کننده ساده که دستگاه های کنترل تنش خاص را نمایش می دهد و دارای پرس های صاف کننده ژئوتکستایل است توصیه می شود. دستگاه را می توان به راحتی بر روی بیل مکانیکی یا جلوی لودر نصب کرد و رول هایی را تا 250 کیلوگرم پخش کرد و در نتیجه حداقل انحراف در مسیر نصب بدون چروک ایجاد می شود. چین و چروک های بزرگتر از 25 میلی متر باید از بین بروند. اگر جاده عریض است و رول ژئوتکستایل در کنار هم استفاده می شود، باید حداقل 150 میلی متر همپوشانی داشته باشد. هنگامی که ژئوتکستایل با دست پخش می شود، طول های تقریباً 10 متری باید باز شده و صاف شوند و قبل از اعمال روی یک لایه در تماس با آن روی سطح قرار گیرند. مسواک زدن باید از مرکز شروع شود و در دو جهت خارج شود. سپس روکش پهن می شود و ژئوتکستایل باید چهار بار با غلتک فشار داده شود تا چسبندگی خوبی به سطح موجود ایجاد شود.

5. سفت کردن پارچه ژئوتکستایل:

پس از پهن کردن پارچه ژئوتکستایل روی جاده و اطمینان از عدم وجود برآمدگی در زیر پارچه و روی هم افتادن لبه ها، می توانید پارچه را به سه روش به پایین محکم کنید:

از دستگاه دوخت استفاده کنید

از چسب استفاده کنید

از ناخن استفاده کنید

دمیدن هوای داغ

6. آسفالت نهایی

بعد از تسطیح و نافذ روکش (پرایمینگ) و روکش سطحی (تک پوشش) و پخش پارچه ژئوتکستایل، نوبت به پخش آسفالت می رسد که در رویکردهای مختلف از جمله پخش با گریدر، پخش با سنگفرش و سپس با استفاده از فلز و غلتک های لاستیکی آسفالت متراکم شده و پس از تست های نهایی راه آماده بهره برداری می باشد.

نتیجه

نصب ژئوتکستایل نقش مهمی در ساخت بزرگراه ها دارد. آنها تقریباً در تمام ساخت و سازهای جدید به طور مؤثر استفاده می شوند. عمر مفید روسازی را تا حد زیادی افزایش می دهد و هزینه های تعمیر و نگهداری را به طور موثر کاهش می دهد. این به طور قابل توجهی بستر را از زیر خاک جدا می کند و به دلیل مقاومت بالای آن در برابر تغییر شکل، استحکام ساختاری را فراهم می کند. همچنین ضخامت دوره گرانول زیر پایه را کاهش می دهد. در صورت استفاده از ژئوتکستایل در بزرگراه سازی مفید خواهد بود زیرا استفاده از آن هزینه های اولیه ساخت و ساز و نگهداری مکرر راه را کاهش می دهد.جهت کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با ژئوتکستایل و ژئوممبران به وب سایت پایپ گستر مراجعه نمایید.